
روباه و زاغ فسایی:
قلاغی رو نخلی نشستو داش خارک میکورچید یدفی توره ای اومدوگو:چیطوری
پسر خاله؟چه رخته قشنگی برته و چه صدی دری،الا یه دن برمون بوخومینی.
قلاغو خارکو زد زیر کنگش گو : برو داغو،خصال کومه لست ببره،الو بگیری،
من خودوم بچی فسا هسم،تو دیه میخی شیره سر من بمالی!؟
میکورچید :می جوید
بوخومینی:بخون ببینیم
لس : شکمو
خصال : مرده شور
کم : شکم
خارک : خرمای خشک
برته: به تن داری
الو بگیری : آتش بگیری