شهرمن سنان...

اینجا سنان بامردمانی مهربان ودلسوزامامحروم باجوانانی بامعرفت وخوش اخلاق اینجاسنان دیارخوبان ونیکان جایی که هرمهمانی راشیفته خودمیکنداینجاسنان بامردمانی همیشه درصحنه اینجاسنان باتاریخچه دیرینه؛ تنگه خمارش هرانسانی رابه وقایع تاریخ اسلام وایران آگاه میسازد امارت بی صاحبش افکارانسان رابه اعمال گذشتگان روشن میداردمسجدجامع اش انسان راباصفامیکنداینجاسنان ومردمانی که همیشه ازنوشیدن جرعه ای آب گوارا وشیرین بی بهره مانده انداینجاسنان دیار گروهبان پرورباچهارهزارنفرجمعییت جایی که نه بانک داردونه دبیرستان یادمان نرفته اینجا درمانگاه هم نداردباجرأت میتوان گفت اینجا زمین ورزشی نیزنداردسنان است اینجا باشهیدان همیشه جاویدباجوانانی یکرنگ ودوست داشتنی وکودکانی باقلبی پاک همچون گنجشک اینجا سه نان نیست اینجا همواره سنان بوده سنان است وسنان خواهدبودوطن من...پارکش انسان را به یادقیامت می آوردآدم دلش میخواهدشب های تابستان داخل فلکه اش روی چمن هامنچ بازی کندونه شطرنج بازی فراموش نکرده ام اینجا سنان است جایی که جوانانش همچون دویست سال قبل فوتبال بازی میکنندباامکاناتی پیشرفته ودروازه های چوبی واینجا سنان است آشیانه من میگفت یادش بخیرصبح های جمعه میرفتیم رودخانه کنارسنان ماهی صیدمیکردیم وآن رودخانه آب می آیدهنوز البته برخی روزهای زمستان فقط ما آنقدرضعیف شده ایم که دیگرنمی توانیم ماهی را ازآب گل آلودبگیریم همین,,, اینجا سنان باکوچه هایی تاریک درشب وبازارشلوغش درجمعه ومن ازاینجا هرگز مهاجرت نمیکنم چرا که اینجا فقط شهر من است سنان...